قوشبازی در ایران | پرندگان شکاری

متوجه هستید که قوشبازی از چه زمانی در ایران بوده ؟

میدانستید در دوران پهلوی , مجموعه های قانونی قوشبازی در ایران بوده؟

بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

با توجه بر اینکه خیلی از دوستان میپرسیدند تارخچه بازداری و قوشبازی در ایران مربوط به چه دوره ایست ... این پست در وبلاگ منتشر شد

تاریخچه بازداری در دوران پهلوی : 
High Council Falconery Iran 1973
دانستن بهتر از ندانستن است.
مطالعه راه نجات از نادانی،جهل و حرکت به جلو است .
ایا میدانستید ما در سال ۱۳۵۲ .(۱۹۷۳) میلادی شورای عالی بازداری داشتیم؟
سپهبد (تیمسار ) نصرالهی از افراد بسیار علاقه مند به ورزشهای باستانی و خصوصا بازداری و حفاظت از پرندگان شکاری بودند .
سپهبد نصراللهی از بازداری به نیکوترین ورزش باستانی نام بردند و مجموعه مقالات ارزشمندی در شناخت ،درمان ،نگهداری و تربیت پرندگان شکاری تحت همین نام در مجموعه مجلات شکار و طبیعت داشتند .
جالب است بدانید در این شورا قوانین دقیق برای بازداری ،حفاظت از پرندگان شکاری ،درمان و نگهداری ،روشهای استاندارد محل نگهداری یا قوشخانه ،طرحهای تکثیر و پرورش پرندگان شکاری ،قوانین شکار با پرندگان شکاری و....مورد بحث و وضع و اجرا بوده است .این شورا با سایر سازمانهای جهانی و یا انجمن ها و کلوپهای بازداری و حفاظتی در سراسر دنیا در ارتباط بوده است یعنی دقیقا نزدیک به پنجاه سال یا نیم قرن پیش .
قطعا در ان زمان وضعیت جمعیتی گونه های پرندگان شکاری مشابه امروز نبوده و بسیاری از گونه ها دارای جمعیت بسیار خوب بوده و در خطر انقراض نبوده اند .
جالب است بدانید سپهبد نصر الهی گونه های اسیب دیده ای که امکان درمان ،نگهداری و پرواز دوباره داشتند و یا جوجه هایی که بهر دلیل از والدین جدا شده بودند را از سراسر کشور جمع اوری و در قوشخانه نگهداری میکردند و در صورت امکان در بازداری یا تکثیر و پرورش استفاده میکردند و یا رهاسازی میکردند .
سپهبد نصرالهی در یک صد سال اخیر از جمله علاقه مندان واقعی به پرندگان شکاری ،بازداری و حفاظت از انها در ایران بودند .
اسامی دیگر اعضا که برای علاقه مندان به حیات وحش اشنا هستند در زیر عکس امده است .
امروزه در دنیا علاقه مندان واقعی به پرندگان شکاری تحت عنوان دامپزشک ،اکولوژیست میدانی ،زیست شناس ،بازدار ،مربی و.....در غالب انجمن های حفاظتی ،کلوپهای بازداری ،مراکز بازپروری ،مراکز تکثیر و پرورش ،کلینیکهای درمانی و...
سازمانهای جهانی مانند IUCN,AIF,NAF و.....
زیر نظر سازمانهای نظارتی و کارشناسان تخصصی مجموعا در کنار سازمانهای محیط زیستی در امر حفاظت از پرندگان شکاری نقش دارند

تاریخچه بازداری در ایران و جهان : 

همسایگان ایران همچنان در تلاش برای ثبت آثار ناملموس حوزه ایران بزرگ به نام کشور خود در پروسه هویت‌سازی برای ملت‌شان هستند. در یکی از خبرها آمده بود که حتی امارات متحده عربی نیز تلاش کرده است مهارت ساخت بادگیر را که یک معماری کاملا ایرانی است به نام خود در حافظه میراث جهانی یونسکو به ثبت برساند. کشورهای همسایه با استفاده از شکاف موجود میان مجامع علمی و فرهنگی، برخی آثار حوزه ایران بزرگ را که می‌توانند به‌عنوان پرونده‌های مشترک همچون نوروز به ثبت جهانی برسانند، به نام خود ثبت جهانی می‌کنند.

در یکی از نمونه‌ها ورزش باستانی «بازداری» که نام ترکی‌اش قوشبازی است، به‌رغم قدمت تاریخی که در ایران داشت در دومین کنفرانس بین‌المللی «بازداری» در سال2013 در قطر به نام کشور مصر و با قدمت 3300سال اعلام شد. این اقدام موجب شد تا 2کارشناس ایرانی به نام‌های معصومه صفایی و محمدرضا محمدی ، در دسامبر2014 در سومین کنفرانس بین‌المللی بازداری در ابوظبی با استناد به یک نقش برجسته در کردستان اعلام کنند ایران مبدع بازداری در جهان با قدمت 3700سال است.

معصومه صفایی در سخنرانی خود در کنفرانس ابوظبی در جمع نمایندگان بیش از 80کشور با عنوان «بازداری در سرزمین پارس» و با استناد به متون تاریخی، ایران را به‌عنوان بنیانگذار «بازداری» در جهان معرفی کرد. این ادعا با وجود اینکه با استناد به کتاب «بازداری در طبیعت و قوشخانه» به قلم «امافورد» مطرح شد، اما از سوی برخی کشورها مورد اعتراض قرار گرفت.

با وجود اعتراض برخی کشورها به این سخنرانی، مهندس معصومه صفایی و مهندس محمدرضا محمدی به پیگیری‌های خود برای اصلاح این موضوع و انتشار به‌عنوان متن مرجع در مجامع بین‌المللی «بازداری» ادامه دادند و سرانجام مقاله مربوط به پیشتاز بودن ایران در ورزش بازداری مورد تأیید «اتحادیه میراث بازداری» قرار گرفت و برای اطلاع عموم و بهره‌برداری محققان و علاقه‌مندان در سایت.falconryheritage.org منتشر شد. «بازداری» یا «بازیاری» به‌طور عام فن شکار با پرندگان شکاری و پرورش و درمان مرغان شکاری است و چون یکی از نمونه‌های اصلی آن شکار با باز است با کلمه فارسی «بازیاری» مشخص شده است. این واژه به همراه فن آن از ایران وارد تمدن اسلامی شد. این ورزش باستانی در زبان عربی «بیزره» نامیده شده که مشتق شده از بیزار، معرب بازدار و بازیار فارسی است.

بعدها در دوران استیلای مغول‌ها و ترک‌زبان‌ها کلمات «بازدار» و «بازیار» به کلمات «قوشچی»، «قوشیار» و «قوشچی‌گر» تبدیل شد که به‌معنای پیشه و هنر تربیت و نگهداری و درمان قوش که کلمه‌‌ای ترکی و مترادف «باز» است، قلمداد می‌شود.

به خط زمان در تصویر بالا نگاه کنید ... ایران 1700 سال پیش از میلاد از پرندگان شکاری بهره برده اند ( البته در برخی منابع گفته شده که ایرانیان 6000 سال پیش از میلاد قوشبازی را آغاز کرده اند !! ) و سپس در دوران 783 پس از میلاد , اعراب به واسطه ایرانیان به قوشبازی روی آوردند ... اما اکنون جایگاه فعلی ایران کجاست ؟ افسوس ...

• ایران پیشتاز بازداری است

«اما فورد» در کتاب خود به بازداری اشاره کرده اما از نخستین مدارک یافت شده در مورد «بازداری» می‌توان به گزارش «هنری لایارد» باستان‌شناس انگلیسی اشاره کرد (1817-1894). او در اکتشافات منطقه «خرس آباد» کردستان که بخشی از سرزمین پارس بوده، تصویر مردی را یافته است که باز شکاری‌ای روی دستش قرار داشته است. این تصویر متعلق به 1700سال پیش از میلاد مسیح است. یعنی حدود 3700سال پیش. بنابراین به‌طور صریح عنوان شد که مسئولان حاضر باید این گراف را که در آن مصر به‌عنوان پیشتاز «بازداری» در جهان به تصویر کشیده شده اصلاح کنند و ایران را پیشتاز و آغازگر این رشته بدانند. «بازداری» اما اکنون براساس قوانین محیط زیست در ایران ممنوع است.

به عکس بالا دقت کنید ... یک سنگ تراشه ای را مشاهده میکنید که شکل و شمایل یک پرنده شکاری را به خود دارد که مربوط به دوران هخامنشیان است ( نماد بالا ... مشابه نماد اهورا مزدای معروف است که عکسی که در بالا مشاهده میکنید نمونه قدیمی تر و اصیل تر آن است )

• پیشینه بازداری در ایران

در بخش‌هایی از اظهارات معصومه صفایی درخصوص پیشینه «بازداری» در سرزمین پارس آمده است: «ایرانیان در دوران باستان مانند بسیاری از هم‌عصران‌شان علاوه بر ابزارآلات صید از جانورانی مانند سگ، یوز، پرندگان شکاری از قبیل باز و شاهین نیز در شکار سود می‌جستند. آثار برجای مانده از پیشدادیان حاکی از آن است که نخستین پرندگان شکاری در این عهد دست‌آموز شده و مورد توجه قرار گرفته‌اند، یعنی حدود 5500سال پیش». ولی از آنجا که این ادعا به منظور تأیید و ثبت، نیازمند مستندات کافی و قابل‌قبول است و امکان دسترسی به این مستندات مهیا نشد بنابراین بر تاریخ 3700ساله که مستندات مکتوب درخصوص آن وجود داشت تأکید و ارائه شد. «باز» از پرندگان بومی کشورهای عربی زبان نیست و بازرگانان، این پرنده را از ایران، هند و ترکمنستان کنونی به این کشورها می‌بردند. حتی نیاکان ایرانی‌ها از شاه‌بوف و جغد در شکار استفاده می‌کردند و هرآنچه را در روز با عقاب طلایی شکار می‌کردند در شب با شاه‌بوف پنجه می‌کردند.»

در اکتشافات منطقه «خرس آباد» کردستان که بخشی از سرزمین پارس بوده، تصویر مردی را یافته است که باز شکاری‌ای روی دستش قرار داشته است. این تصویر متعلق به 1700سال پیش از میلاد مسیح است. یعنی حدود 3700سال پیش

در ادامه , توضیحاتی که از وبسایت های خارجی گرفته شده را در این پست با زبان اصلی منتشر کردیم تا منبع گفته های بالا مشخص گردد

As the privileged sport of sovereigns and high dignitaries, bāzdārī seems to have flourished in pre-Islamic Iran. According to a legend related by Ferdowsī (Šāh-nāma, Moscow, I, p. 36), the mythical Iranian king Tahmūraṯ was the first to tame the bāz, the šāhīn (shaheen), the yūz (cheetah), and the sīāh-gūš (caracal) for hunting purposes (cf. the historian Masʿūdī, Morūj II, pp. 278-80, who reports that “Alexander’s successor, Ptolemy, was the first to obtain and train bozāt [plur. of bāzī, one of the arabicized forms of bāz] and to entertain himself with them,” that “after him the kings of other nations—Greeks, Romans, Arabs, Persians, etc.—­went in for this entertainment,” and that “later the kings of Rome added to that the playing and hunting with šāhīns”). Ferdowsī also gives semi-legendary—or at least much exaggerated—accounts of the fantastic hunting party arranged by the Sasanian Bahrām V (Gōr), which included bāzdārskeeping “one hundred and sixty bāzes and two hundred čarḵs (saker falcons) and šāhīns” (VII, pp. 340f.). A similarly extravagant party was organized by Ḵosrow II (Parvēz) “after the fashion of the šāhanšāhs who had preceded him in the world”—a hunting train including “five hundred bāzdārs” keeping (in addition to bāzes?) vāšas (or bāšas, sparrow hawks), čarḡs (sakers), and sporting šāhīns (IX, pp. 211f.). To the same extravagant Bahrām Gōr is attributed the legend (reported by Qalqašandī, p. 63) of his having been the first to train the yoʾyoʾ/jalam (Ar., merlin) for hunting. So far as Sasanian monarchs are concerned, historical records also confirm their en­thusiasm for hunting and falconry: The imperial court personnel of Ḵosrow I (Anōšīravān) included bāzdārs along with

the naḵčīrbaḏ “master of the hunt” (see Christensen, Iran Sass., p. 395).

منبع : iranicaonline.org

Falconry in Iran and Persia

Despite a belief that falconry originated in the Mongolian steppes, Iran/Persia is sometimes also cited as the cradle of falconry. A theory put forward at the Symposium suggested a possible “parallel evolution” – with the first hunting birds of prey trained at around the same time in both the Mongolian steppes and in Iran. In documented Iranian history the one who used birds of prey for the first time was Tahmooreth, a king of the Pishdadid dynasty, 2000 years before Zoroaster who himself lived around 6000 BC.

This could mean hunting with falcons has a background of 8 to 10 000 years. This was one of the most interesting hypotheses at the

Symposium and was presented with several proofs, dates of dynasties, approx lengths of generations and reigns.

منبع : iaf.org

Falcons and falconry have been part of the religious and ideological tradition of the Persianate world from remote antiquity to the pre-modern period. The falcon has been important as a symbol of royal ideology and political legitimation. Already from the earliest Zoroastrian hymns, the Avesta, to manuals on falconry in the nineteenth century, the importance of this bird and the sport is detailed. The earliest evidence of falconry in Persia dates back to the Sasanian era (3rd c. CE). In this article, the association of this sport with the nobility in both pre-Islamic and Islamic literature, art, and history is made clear.

منبع : www.biblioiranica.info

خب اگر این مطلب را با دقت با دقت خوانده باشید الان متوجه تاریخ اصیل ایرانی شده اید و فکر میکنم الان احساس غرور و برازندگی به شما دست داده است ...

اما ...

• با این وجود چرا منابع ایرانی این خبر را رسانه ای نکرده اند ؟
• چرا سازمان محیط زیست کشورمان هیچگونه فعالیت مستمری انجام نداده است؟
• اولین کشور و مردمی هستیم که قوشبازی را بنیان نهاده ایم اما چرا اقدامی صورت نگرفته است ؟
• آیا مسئولین متوجه هستند که هر ساله در کشور های عربی مسابقات قوشبازی برگزار میگردد ؟
• آیا مسئولیت ما متوجه هستند که کشور های عربی , قوشبازی را قصد دارند به نام خود به ثبت برسانند ؟ آیا مسئولان متوجه هستند که قوشبازی خواستگاه کشور عزیزمان ایران است ؟
• آیا قاچاقچیان پرنده های شکاری متوجه هستند که سرمایه های ملی را به کشور های عربی میفروشند؟
• چرا ... 

نظر شما در این رابطه چیست ؟ خوشحال میشویم نظرات خود را در این زمینه , زیر همین مطلب ارسال کنید